Προέρχεται από το μεσαιωνικό απέτα ‘ύστερα από, μετά’ (Kretschmer 1905). Δεν χρησιμοποιείται με καθαρά χρονική σημασία (Ράλλη 2017).
Π.χ. Πέτα, έν είπα τσι τίπουτα. ‘Έ, δεν είπα και τίποτα’.