Σχηματίστηκε από το πρόθημα εδ(ε)- (< μεσαιωνικό έδε ‘να’) και το τοπικό επίρρημα εύτου (λεσβιακό ‘εκεί’ < μεσαιωνικό αυτού) (Ράλλη 2017).
Π.χ. Κάτσι έδαυτου να σι βλέπου. ‘Κάτσε εκεί πέρα να σε βλέπω’.