Περιπτώσεις ουσιαστικών που κλίνονται σύμφωνα με περισσότερες από μία κλιτικές τάξεις (βλ. Ralli 2000˙ Ράλλη 2005 για την Κοινή Νεοελληνική˙ Ράλλη, Μελισσαροπούλου & Τσιάμας 2003˙ Αλεξέλλη 2015 για τη Λεσβιακή).
Π.χ. Έ ξέρου τι να κάνου μι τούτουνα τουν άθρουπου. Πουλλά λάθια κάν’. Ι-γ’-άθριπους μαθαίν’ αμ-τα λάθητα τ. Τούτουνας ιδώ έ μαθαίν’ τίπουτα. ‘Δεν ξέρω τι να κάνω με αυτόν τον άνθρωπο. Πολλά λάθη κάνει. Ο άνθρωπος μαθαίνει από τα λάθη του. Αυτός εδώ δεν μαθαίνει τίποτα’.